Kod IBAN

IBAN, stanowiący skrót od angielskich słów International Bank Account Number (w tłumaczeniu na język polski Międzynarodowy Numer Rachunku Bankowego), to funkcjonujący w krajach Europy i Bliskiego Wschodu określony standard numeracji kont bankowych. Spośród państw europejskich nie stosują go Rosja, Ukraina, Białoruś ani Mołdawia. Został on wprowadzony przez Europejski Komitet Standardów Bankowych, a jego utworzenie miało usprawnić obsługę płatności głównie na terenie Unii Europejskiej, eliminując rozbieżności standardów sprawiające problemy wielu klientom, zarówno osobom fizycznym, na przykład wiele podróżującym, jak i firmom prowadzącym działania wykraczające poza granice jednego kraju. IBAN składa się z kodu kraju, cyfr sprawdzających oraz tak zwanego BBAN. Kod kraju jest dwuliterowy i umieszczany na początku numeru konta. Po nim następują cyfry kontrolne, inaczej suma kontrolna, służąca do sprawdzania poprawności numeru głównie w systemach komputerowych. BBAN stanowi ciąg maksymalnie trzydziestu (lub mniej, jego długość jest ustalona dla każdego kraju) cyfr lub liter, w których zawiera się unikatowy kod identyfikujący bank oraz znaki indywidualne dla każdego numeru. Tradycyjnie, dla ułatwienia odczytywania, znaki numeru konta według standardu IBAN zapisuje się grupami, zwykle po cztery znaki.